سلامی به روشنی ستاره های آسمان و گرمی آفتاب سوزان
به عقیده ی من NGO هایی که فعالیت مثبتی رو دارند میتونند تغییر و تحول رو ایجاد کنند چون یک NGO شکل گرفته از میان دل مردمه بدون هیچ محدودیتی، و این باعث میشه افراد اون خلاق و موثر واقع بشن ولی باید بهشون اجازه داد و تامینشون کرد.
سال ۱۳۸۹ بود که به همراه تعدادی از دوستان و همکلاسیها تصمیم به تاسیس انجمن نجوم در شهرمون بوکان گرفتیم، از آنجائیکه همگی علاقه مند بودیم، برای تاسیس این انجمن هفت خوان رستم رو طی کردیم و از فرمانداری و اماکن شهرم تا رضائیه را طی کردیم تا بتونیم مجوزی رو برای فعالیت دریافت کنیم. هفت نفر هیات موسس و چند نفر عضو علل البدل کم سن و سال که همگی یا دبیرستانی و یا در راه ورود به دانشگاه بودیم.
انجمنی با نام انجمن جستجوگران راز که به دنبال رازهایی در دل آسمان و کهکشانها بودیم و غافل بودیم از پیچیدگی راه که جدا از بار علمی باید کوله باری از مسائل دیگر را هم حمل کنیم! از آنجایی که انجمن مردمی بود و هیچ بودجه ای براش تامین نمیشد باید یا از جیب خودمون و یا با کمک های مردم و یا با ابتکاری همچون فروش کتاب علمی و نرم افزار و… به راهمون ادامه میدادیم…
با اولین جلسه ی علنی که با جمع افراد نامی شهرستان برگذار شد اعلام حضور کردیم و از این پس قصد برداشتن گامی بزرگتر را داشتیم، اینکه همه ی علاقه مندان این عرصه را دور هم جمع کنیم و همه با هم بتونیم با اردوها و رصدهای علمی جدا از یادگیری علمی با قدرت و عظمت خلقت هرچه بیشتر آشنا بشیم و بتونیم اندکی با خود خلوت کنیم تا شاید درک کنیم از کجا آمده ایم و به کجا میرویم؟!
چند ماه بعد، با انجمنی دیگر در شهرستان مهاباد آشنا شدیم که از لحاظ مالی و تجهیزات علمی کاملا تامین بودند و تصمیم گرفتیم با همکاری این انجمن رصدی علمی را برای جوانان و علاقه مندان و خانواده های بوکان برگذار کنیم، بعد از طی مراحل در یکی از کوههای تفریحی بوکان (کیوه ره ش ) اقدام به برگذاری کردیم.
روز برگذاری رصد بود و مشغول نصب تلسکوپ و وسایل نجومی بودیم که از اطراف محل برگذاری نیروهای امنیتی رو دیدیم که برای تامین امنیت محل حضور پیدا کردند و این موضوع هم چراغ امید و هم تعجبی! رو در ذهن ما روشن کرد، خوشحال بودیم و انگیزه پیدا کردیم. وسط های رصد بودیم که نماینده شهر و فرماندار و شهردار و…. در رصد حضور پیدا کردند و جواب سوالمون رو یافتیم! …
طبق روال معمول و همیشگی مسئولین آمدند و قول دادند و صحبت کردند و رضایت جمع کردند و عمل را حذف کردند و مردم کف زدند و رفتند و تمام !
بعد از رصدها و نمایشگاههایی که برگذار کردیم به دلیل مسائل مالی و نبود امکانات کافی و مشکلاتی که به طور ناخواسته درگیر می شدیم انجمن نجوم رفته رفته روند نزولی خود رو طی میکرد و همه ی انگیزه هایی که افراد داشتند کمتر و کمتر میشد و کار به جایی رسید که به جای رصدهای عمومی فقط اعضای انجمن برای ارضای حس درونی خود رصد برگذار میکردیم و بیخیال گسترش و توسعه ی انجمن شدیم.
درنهایت :
برای تغییر و ایجاد موسسه ای قدرتمند و علمی نباید از لحاظ مالی وابسته به نهادی خاص یا وعده های توخالی و یا مردم بود بلکه قبل از تاسیس باید راهها و گزینه هایی را برای درآمدزایی موسسه و تامین نیازهایش درنظر گرفت تا در مرحله ی اول بتونه سرپا بمونه و به ثبات برسه و در این مدت اعضایی که توی موسسه فعالیت دارند وارد یک جریانی میشن که فقط کسانی که توان فعالیت و اثربخشی در موسسه رو دارند می مونند و بقیه در جریان مشکلات خود به خود حذف خواهند شد یعنی دقیقا مثل یک صافی عمل خواهد کرد. بعد از اینکه موسسه به ثبات رسید قدم های بعدی یعنی علنی کردن و گسترش قدم به قدم موسسه میتونه راههای رسیدن موسسه به پله های بالاتر رو فراهم کنه.
در جریان این انجمن مسائل زیادی رو آموختم و با افراد زیادی آشنا شدم با افرادی آشنا شدم که صرفا برای یادگرفتن حضور داشتند و برخی برای تفریح و برخی برای ارضای حس درونی و…. میشه گفت تنها در یک موسسه میتونیم با انواع شخصیت های یک جامعه آشنا بشیم و میتونیم یاد بگیریم و رشد کنیم…
انجمن های زیادی هستند که توی شهرم فعالیت دارند برخی ها با قدرت ظاهر میشن و بعد از مدتی کلا ناپدید و برخی کم کم رشد می کنند و به قدرت می رسند و برخی یک روند ثابت رو طی می کنند. در این بین من موسسه ای رو که دیدم با از خودگذشتگی به فعالیتش ادامه میداد موسسه ی مدافعان محیط زیست بود که با وجود مشکلاتی که براشون به وجود می آوردند با از خودگذشتگی اعضای اون به فعالیتش ادامه میداد و بعد از بیش از ۱۱ سال فعالیت مدتی است که بی سر و صداست! امیدوارم به راهش ادامه بده چراکه همچین NGO هایی میتوانند تغییر را خلق کنند.
پی نوشت :
۱ » بیشتر عکس های گرفته شده در رصد ۲۳اردیبهشت رو دوست عزیزم آقای رضا روز زحمت کشیدند.
۲ » همیشه در همایش ها و رصد ها و انجمن ها افرادی هستند که پشت پرده هستند ولی فعالیت ها و کمک های زیادی رو میکنند و میشه گفت تکیه گاه مجموعه هستند در این بین آقای سید طاهر حسینی و جعفر ابراهیمی و … از کسانی بودند که همیشه همراهمون بودند و مدتی مدیریت انجمن رو به عهده داشتند ازشون سپاسگذارم.
۳ » دوستان زیادی در این انجمن زحمت کشیدند همه ی بچه های هیات موسس و دوستانی مثل محمد مولود،بهروز اختیاری، کاوه شوقی، بفرین عسکری،مریم عسکری،آزاد شیخ اسماعیلی، محمد شفیعی، هادی مصطفوی،دریا رحمانی و همه عزیزانی که حضور ذهن ندارم. امیدوارم روزی دوباره دور هم جمع شیم 🙂
خوشحال میشم نظرتون رو با من در میون بذارید.
شاد باشید.
